Drakensang studia Radon Labs to gra RPG oparta na najpopularniejszym w Niemczech (a także Austrii i Szwajcarii), systemie papierowych RPGów fantasy. Zamierzeniem autorów było stworzenie gry nawiązującej do klasyki gatunku, kładącej silny nacisk na fabułę, działanie drużynowe i system walki, w którym szybkość wciskania przycisków klawiatury nie jest najistotniejszym elementem.
Akcja toczy się na kontynencie Aventuria, odpowiedniku Europy z okresu późnego średniowiecza lub wczesnego renesansu. Jak w każdym szanującym się świecie RPG, mamy do czynienia z zestawem zróżnicowanych terenów i państw, począwszy od mroźnej północy, zamieszkanej przez odpowiednik Wikingów, poprzez, przypominające nasz daleki wschód, imperium Kun Kau Peh, a skończywszy na pustynnym Khom i tajemniczych, pełnych magii wyspach. W trakcie przygody dokładnie poznamy nie tylko centrum kontynentu, nazywane Middenrealm, ale nie obejdzie się także bez podróży w bardziej egzotyczne zakątki. Sama fabuła jest bardzo rozbudowana. Przez okres ponad sześciu miesięcy, pracowało nad nią sześciu ludzi. W sumie stworzyli oni historię zapisaną na ponad tysiącu stron.
W trakcie podróży spotykamy bogatą galerię postaci, często widywanych w fantasy: żyjących w harmonii z naturą i parających się magią Elfów, gderliwych, porywczych, uzbrojonych w topory Krasnoludów, dzikich i brutalnych Orków, mrocznych czarnoksiężników, honorowych rycerzy, krzepkich wojowników, sprytnych łotrzyków itd. Jest także kilka bardziej egzotycznych przypadków: świetnie wyszkolone w walce, wyznawczynie bogini wojny Rondry, Amazonki; a także Thorwalianie, twardy lud północy, wzywający w potrzebie boga Swafnira. W wiele z wymienionych ras i klas postaci gracze mogą się wcielić tworząc swego bohatera.

To z encyklopedii gier, a teraz coś od siebie Gra jest chyba jedną z moich ulubionych gier w ogóle. Wpływa na to przede wszystkim bardzo rozbudowany historyczne i geograficznie świat, lokalizacje, postacie w których każdy znajdzie coś dla siebie, a także system walk. Grafika jest cudna, sympatyczne, realne  kolory, piękne krajobrazy i co ważne nie ma takiej kiczowatego podkoloryzowania wszystkiego wokół. Nie różowych ma mieczy, zbroi, które pełnią głównie funkcje ozdobne, nie ma tez fioletowych elfów, czy dziwacznie zmutowanych ras. Elfy mieszkają w lasach na drzewach, a krasnoludy w podziemnych miastach, jak powinny. Jest wiele ciekawych umiejętności do wyszkolenia, a każda postać ma jakąś swoją specjalność- łotr-kradzież kieszonkowa, łowca-umiejętności natury itd.
Przede wszystkim w grze jest ogrom przeróżnych wątków, często naprawdę zajmujących.
Wszystko co powyższe tyczy się również drugiej części, w którą aktualnie napieprzam.
Grał ktoś?