August Rush (2007)



Nie zmienię zdania o tym filmie. Oglądałam go dziesiątki razy. Do tego wyniku doliczyć można kolejnych kilka dziesiątek, w których przewijałam film, by posłuchać jego ścieżki dźwiękowej.
Głęboki, przejmujący, prawdopodobnie cholernie nudny dla trzech czwartych społeczeństwa - jestem jednak przekonana, że pozostałych 25% odbiera go równie silnie jak ja.
To dramat. Obyczajówka. Film muzyczny.
W rolach głównych: Freddie Highmore, Keri Russell, Jonathan Rhys Meyers i Robin Williams. Ta druga zaskarbiła sobie tą rolą moją sympatię, ten ostatni przyprawił o ciarki na plecach po raz kolejny. TO jest aktor!
Jest dziecko w sierocińcu, jest matka, przekonana o tym, że jej dziecko nie żyje, jest ojciec nieświadomy, że dziecko ma. Jest wybitna wiolonczelistka, jest irlandzki muzyk rockowy i dziecko, które ma niesłychane zdolności muzyczne. Cała trójka ma świadomość, że zagubiła się gdzieś po drodze i próbuje odnaleźć drogę, na której końcu miałby czekać uprganiony status quo. Jest od groma absolutnie genialnie dopracowanej muzyki, od najmniejszych dźwięków po finałową rapsodię, którą Wam zostawię w ramach soundtrackowej zachęty.

Poza tym w filmie znaleźć można muzykę wygrywaną przez dźwięki miasta i połączenie w jeden utwór muzyki Bacha czy Elgara z rockowymi kawałkami. Ach(!!!). Efekt: to wszystko to, co Leniszcza lubią najbardziej!

Ostatnio edytowany przez Auri (2012-10-30 08:29:43)