Przez arenę przetoczyło się trochę ludzi. Widocznie ostatnie wydarzenia naprawdę wzmagały w ludziach żądze krwi, a takie przyjacielskie pojedynki (i hazard) jak najbardziej ich rozładowywały. Nic dziwnego, że zbrodnie tak bardzo szokowały ludzi. Przecież mieli jak się rozerwać. Nie mieli potrzeby zabijać, ani nawet walczyć. W zasadzie niektórzy nawet swoje spory rozstrzygali na ringu, a przynajmniej była jedna taka para. Razem z końcem walki zakończyli spór i z ringu zeszli ponownie jako dobrzy sąsiedzi.
Do Sigiona i Cimeriesa podszedł Sfefnir.
- Ładne walki chłopacy. Jeśli chcecie, możecie też walczyć o pieniądze, jednak wtedy musicie zapłacić. Wygracie, macie kasę, przegracie, tracicie. Wasze walki nie były złe. Cimeries? - nekromanta nadal był jeszcze wyczerpany. Nic dziwnego, wydawało się, że dawno w ciągu jednego dnia nie wykorzystał tyle swojej energii, nie tylko na magię.
- Ja odpadam. Swoje już wygrałem. - uśmiechnął się na myśl o dodatkowych 50 denarach. To był dobry dzień.
- Sigion? - najemnik zastanowił się chwilę.
- Jakie są stawki wejściowe? - Sfefnir szybko odpowiedział
- Zależy na jakim poziomie chcesz walczyć. 10, 20, 50 denarów. Z tym, że aby walczyć w kolejnej kategorii musisz wygrać 3 walki w swojej, a po wygranej... 5 denarów dla mnie, można powiedzieć jako procent. Od każdej kategorii pięć denarów, ale tylko jeśli zwyciężysz. Wchodzisz w to? - Sigion starał się szybko kalkulować. Wiedział, że więcej niż trzy walki nie da rady, a w samych trzech walkach mógł zarobić... 15 denarów, gdyż 15 musiałby oddać... - Za walkę płacisz tylko raz, więc jeśli wygrasz 3 pojedynki zapłacisz mi 5, a nie 15 denarów. W zasadzie płacisz mi 5 denarów za każdy poziom na który wejdziesz i na którym zwyciężysz. - więc nie 15 a 25 denarów. To dawałoby dwa i pół butelki piwa, wino, albo racje na podróż. W sumie, było warto.
- Niech będzie, wchodzę. - Sfefnir uśmiechnął się.
- To mi się podoba! Na pierwszym poziomie nie powinieneś mieć większych problemów, chyba, że trafisz na nowego. - lekkie zdziwienie najemnika
- Nowego?
- Tak, nowego. Zazwyczaj Ci, którzy tu siedzą, po prostu nie umieją przejść wyżej. Ale czasami zdarzy się ktoś, kto, tak jak i ty, jest nowy i własnie z takim mógłbyś mieć problem. - przyjrzał się Sigionowi - Ale musiałbyś trafić na kogoś podobnego do ciebie. Widziałem jak sobie radzisz. - wyciągnął rękę - Daj denary. - Ten szybko odliczył 10 denarów, dał je Sfefnirowi i wszedł na ring. Naprzeciwko niego stał trochę niższy i chudszy facet, wyglądał na rolnika. Od czoła, do tyłu głowy miał łysiną, dookoła której widniały krótko przycięte włosy. Jego mięśnie nie były specjalnie duże, ale widać było, że walkę brał na poważnie.
- Zaczynać!
Szybko podbiegł do Sigiona próbując zadać cios w twarz, jednak ten miał dłuższe ręce. Zanim ten go dosięgnął położył rękę na jego klatce zatrzymując go. Rolnik przez chwilę młócił powietrze. Ludzie dookoła zaczęli się śmiać. Najemnik słyszał, że obstawiają jego zwycięstwo. Właśnie wtedy jego przeciwnik uderzył go w zgięcie ręki, przez co ten padł na kolano, po czym dostał pięścią w twarz.
- Punkt dla Alfresa! - przez tłum przeszła jeszcze większa salwa śmiechu. Zlekceważony przeciwnik pokazał, że mimo swojej postury potrafi wykorzystać swoje doświadczenie i chce przejść wyżej w rankingu. Tak jak i Sigion. Delikatnie ogłuszony wstał. Poczekał, aż świat się przestanie kręcić i przyjął gardę.
- Zaczynajcie!
- Tym razem Alfres czekał na jego pierwszy ruch. Sigion przyjrzał sie jego postawie. Nie była zła, dobra zarówno do ataku jak i do obrony, byli mniej więcej tak samo zwinni, jednak najemnik był o wiele silniejszy. Postanowił to wykorzystać. Podszedł powoli do rolnika zasłaniając twarz obiema rękoma. Ten zachęcony obronną pozycją, zaczął tłuc najemnika po rękach i próbował zajść od tyłu. W pewnym momencie najemnik złapał go za rękę, którą atakował, a potem za drugą, przycisnął do siebie i uderzył głową w jego głowę.
- Punkt dla Sigiona! - Nie miał pojęcia jak to zrobił, ale rozciął Alfresowi łuk brwiowy. Do jego prawego oka dostawała się krew, co znacznie przeszkadzało mu w walce. Zaraz się pozbierał i przymykając jedno oko stanął w pozycji do walki.
- Zaczynajcie!
- Sigion zaczął okrążać go z prawej strony, gdzie miał mniejszą widoczność. W pewnym momencie doskoczył do niego i zamarkował cios w brzuch. Rolnik obie ręce skierował w gardzie w dół. Najemnik mając już tam rękę, zamiast w brzuch zaatakował od dołu w twarz. Obawiał się, że ręce przeciwnika mogą mu przeszkodzić jej dosięgnąć, więc użył więcej siły. W rezultacie rozbił gardę Alfresa i uderzył go silnym ciosem w brodę. Ten poleciał do tyłu nieprzytomny.
- Sigion wygrywa przez nokaut! - Zadowolony Sigion zapłacił Sfefnirowi 5 denarów, a otrzymał od niego... 25 denarów.
- Honoruję nokauty. Mam też zyski z zakładów w walkach. - puścił do niego oko. - Apropos zakładów... - spojrzał na Cimeriesa. - Od każdego wygranego zakładu też pobieram 5 denarów, więc mógłbyś. - nekromanta, zadowolony, że i tak jest 45 denarów na plusie oddał należną sumę przewodniczącemu. - uczciwi z was ludzie. Sigionie, jak będziesz gotowy, możesz stoczyć drugą walkę. - opuścił ich na chwilę. Najemnik dopiero teraz zauważył, że z brody leci mu krew, jednak było to tylko zadrapanie, którym specjalnie się nie przejął.

Sigion wygrał już dwie walki, na pierwszej zarobił 10 denarów, dzięki nokautowi, za drugą nie musiał już płacić Sfefnirowi, więc uzyskał kolejne 10 denarów. Więc teraz w zasadzie nie było ważne czy wygra, czy przegra, i tak będzie te 10 na plusie. Stanął na ringu i podniósł rękę ponownie witając tłum, ludzie krzyczeli. Naprzeciw niego stanął większy od niego podobnej postury facet. Widać było, że był silny, zwinności nie da się jednak zazwyczaj zobaczyć... dopóki nie będzie za późno. Ten krótko przystrzyżony, bez koszuli (jak każdy walczący), gładko ogolony o małych świńskich oczkach. Miał twarz gbura. Sigion postanowił coś z tym zrobić.
- Zaczynajcie!
Nie czekając na reakcję przeciwnika, który widocznie był jednym z "nowych" najemnik zaatakował pierwszy. Lewy sierp, prawy sierp, prosty, prosty, lewy sierp. Jego przeciwnik tylko się uchylał przed ciosami po czym sam uderzył od spodu celując w szczękę Sigiona. Ten bvył za blisko, żeby odskoczyć, więc zaryzykował i przechylił się jeszcze bliżej. Ręka przeciwnika zamiast uderzyć przejechała po brzuchu i drasnęła jego nos, nie robiąc większych szkód.
- Punkt dla Mirrelka!
Mało brakowało, a byłby znokautowany. Musi przybrać inną taktykę.
- Zaczynajcie!
Tym razem olbrzym, zwany Mirrelkiem zaatakował pierwszy. Seria ciosów, całkiem szybka, najemnik mógł się tylko bronić. W końcu jeden wolniejszy sierp, Sigion zanurkował, ale już w stronę jego twarzy leciało kolano. Ten zdążył się jedynie obrócić więc cios uderzył go w kręgosłup. Postanowił wykorzystać nadany przez cios impet i odchylił się do tyłu, uderzając potylicą w nos draba. Poszła krew.
- Punkt dla Sigiona! - tłum szalał widząc zaciętą walkę. Najemnik miał dzisiaj dużo szczęścia, jednak był już zmęczony, a jego przeciwnik miał przewagę wzrostu. Chociaż, czy aby na pewno to była przewaga? Ostatecznie udało mu się zanurkować pod jego sierpowym.
- Zaczynajcie!
Walka wznowiona, Sigion szybko zbliżył się na niebezpieczną odległość. Poleciał prosty w jego stronę. On kucnął, po czym złapał obiema rękoma rękę draba. Ten zamiast zaatakować drugą, jak spodziewał się najemnik... podniósł go! Najemnik nie czekał, widział, że tutaj musi wygrać na punkty. Będąc w powietrzu kopnął Mirrelka w twarz, po czym puścił jego rękę.
- Punkt dla Sigiona! - Drab przyjrzał mu się małymi oczkami. Za wiele nie mówił. W każdym razie był cholernie silny, możliwe, że silniejszy od Sigiona. Trzeba było to szybko zakończyć.
- Zaczynajcie!
Najemnik zaatakował kopnięciem zgięcie nogi olbrzyma (kolano od drugiej strony). Ten zgiął nogę, jednak nie poleciał na ziemię. Najemnik był już za nim i uderzał w nerkę. Cios dotarł do celu, jednak w tym samym czasie Mirrelek uderzył najemnika łokciem w szczękę. Ten poleciał do tyłu nieprzytomny.
- Punkt dla Sigiona co daje mu zwycięstwo! Jednak Mirrelek go znokautował ostatnim ciosem, więc też zasługuje na zwycięstwo! - Sfefnir poszedł rozmówić się z barmanem. Z tym czasie ktoś przyniósł wiadro wody i w tradycyjny sposób cucił Sigiona. Potwornie bolała go głowa, na kości policzkoweł widać było żółto-fioletowy siniec, jednak nie był spuchnięty. Sfefnir wrócił od barmana.
- Mamy dwóch zwycięzców! Obaj walczyli dzielnie! Pozwolilibyśmy wam na dogrywkę, jednak Sigion jest w zbyt słabym stanie, więc dostaniecie po połowie nagrody, fundowanej przeze mnie!
Dzisiejszego wieczora przygoda z walkami skończyła się dla Sigiona. Jak już był w stanie pozbierać myśli, to ledwo się ruszał. Potrzebował przynajmniej jednej porządnie przespanej nocy. Za walkę dostał 5 denarów, tak więc zarobił dzisiaj ich 25 (352+25=377). Siedział teraz z nekromantą i obserwował inne walki.

- Myślę, że dali nam nudną robotę, a oni się gdzieś zabawiają. Z jednej strony poszedłbym ich szukać, ale nie mam pojęcia gdzie są, a we dwójkę nic nie zdziałamy przeciwko bestii. Ehh... Nie ma wyjścia, trzeba czekać. - Położył obie ręce na stole, po czym oparł na nich brodę. Przyjrzał się chudemu nekromancie, po chwili się uśmiechnął. - Może chcesz się po siłować na rękę? - nekromanta spojrzał na jego szerokie bary i umięsnione ręce.
- Spierdalaj. - Sigion pokazał kły w uśmiechu.
- Tak tylko zaproponowałem. - Podniósł głowę - W sumie nie powinniśmy już pić. Reszta powinna niedługo dołączyć. Jak nie, to idę spać, a z rana się z nimi rozmówimy.

- Masz głowę. Ja się na magii nie znam, więc specjalnie Ci nie powiem, czy to coś da. Zawsze uważałem, że owe "żyły" są w głębi samej ziemi, a nie w glebie, ale kto wie... Może moc przesiąka glebę... - Najemnik złapał za rękojeść miecza z tyłu pleców i wysunął go do połowy, odsłaniając krasnoludzkie runy i świeżo naostrzone ostrze. - Jednak wole polegać na tym. - schował miecz z powrotem. - Wierz mi, gdybym chciał być magiem mógłbym nim zostać, bo już w Mahakamie mi mówili, że mam niezłą głowę, tylko brak mi ogłady... Rozumiesz? Krasnoludy mówiły mi, że brak mi ogłady, mwahahaha, kurważ jego mać. - nekromanta zaśmiał się cicho.
- A co takiego robiłeś w Mahakamie? - może nie specjalnie wydawał się zainteresowany, a może to ukrywał.
- Krasnoludy mnie wychowały... Ale to długa historia, a nie jestem typem, który dzieli się historiami życia, ze świeżo poznanymi osobami. - nekromanta z uznaniem kiwnął głową.
- To wyjaśnia Twoją siłę... - Sigion szybko dodał.
- I ogładę! - po czym oboje zaczęli się smiać.