Do gospody wszedł mężczyzna. Widać po nim było, że jest tu stałym bywalcem. Chodził w podartych łachmanach, był nieogolony, niedomyty. Jego brązowe oczy rozglądały się nerwowo po całej sali. Po chwili podszedł do lady, podrapał się po siwej głowie i zamówił coś do picia. Zbliżył się do mnie. Poczułem woń alkoholu bijącą od jego ubrań.
- Czy słyszałeś kiedyś o tańcu śmierci przybyszu? – zapytał ochrypłym głosem.
- Tak. – odpowiedziałem zaskoczony tym nagłym pytaniem – Słyszałem kiedyś o tym, jednak to jakieś stare bajdy. Straszy się tym dzieci, czy coś.
- Naprawdę tak uważasz? – zapytał starzec zdziwionym głosem – Pozwól więc, że opowiem ci historię, która u wielu wywołuje dreszcze. Historię o tym co widziałem. – mężczyzna mówił głośno, kilka osób podeszło, aby tego posłuchać – Wędrowałem pewnej nocy polaną, wypiłem jednego, ale nie więcej. Włóczyłem się, spoglądałem na światło księżyca i oglądałem gwiazdy. Nie wiedziałem, że oni są tak blisko... obserwowali każdy mój ruch. – coraz więcej osób schodziło się, aby posłuchać tej dziwnej historii – Poczułem strach, upadłem na kolana, gdy coś rzuciło się na mnie zza drzew… Zaciągnęło mnie do wyklętego miejsca, gdzie straciłem wszelką łaskę… Oni… oni wezwali mnie, żebym przyłączył się do nich… do tańca śmierci. W krąg ognia więc poszedłem, a oni wprowadzili mnie do jego środka… Czas stanął w miejscu, a ja byłem sztywny ze strachu, jednak nie przestawałem iść… Płomienie nie zraniły mnie, gdy weszłam na węgle i poczułem, że byłem w transie, a mój duch wydarł się ze mnie… Gdyby tylko ktoś mógł zobaczyć, co się ze mną stało… Tańczyłem, skakałem, śpiewałem razem z nimi, a wszyscy mieli śmierć w oczach… Postacie bez życia, oni wszyscy byli martwi, tak, jakby przyszli tam z piekła… Mój duch na górze śmiał się i lamentował nade mną, a moje ciało tańczyło ze śmiercią. Wtedy nadszedł czas powrotu mojego ducha i znowu byliśmy jednością. Nie wiedziałem, czy jestem żywy, czy martwy, tak jak i inni przyłączeni wraz ze mną. Na szczęście wywołała się kłótnia i nikt już nie zwracał na mnie uwagi. Kiedy ostatnie oczy się ode mnie odwróciły uciekłem, najszybciej jak mogłem. Biegłem szybciej niż wiatr, a jedyna rzecz, której się nie bałem było patrzenie przed siebie… - niektórzy ludzie śmieli się e starego pijaka, inni trwali w napięciu. Ja czekałem na koniec – Są w życiu chwile, w których wiesz, że nadszedł już twój czas. Powinieneś się wtedy zatrzymać, powiedzieć swoje ostatnie do widzenia. Wypijmy i pomódlmy się za to. – wszyscy, którzy mieli przy sobie jakieś naczynia z alkoholem opróżnili je do dna, tak samo jak i stary człowiek. Kiedy nastała cisza, mężczyzna kontynuował swoją opowieść – Do dzisiaj nie wiem dlaczego pozwolili mi odejść. Ale wiem, że już nigdy nie pójdę tańczyć z umarłymi… Dopóki nie zatańczę ze śmiercią… - to powiedziawszy opróżnił swój kufel i wyszedł z gospody. Następnego dnia znaleźliśmy go martwego.




Tekst został napisany na podstawie piosenki Iron Maiden - Dance of Death i ta piosenka całkowicie mnie zainspirowała. Komentujcie proszę. Przepraszam za dziwny język, w którym to napisałem, jednak ciężko jest dobrze przetłumaczyć piosenkę
Enjoy reading!