Świetnie! Zaraz założę temacik do dyskusji A jak Kroniki? Wciąż trzymają poziom?

O stary! Poziom? Toć to jest kompletny odlot I wszystko przez to, że Charles spalił Wieżę Czasu... I więcej Ci nie powiem

Kto nie chce tego czytać, to skrócone wnioski są na dole

Piękne spojrzenie na tę historię, z którym się prawie całkiem zgodzę Jeśli chodzi o elfy pobite przez ludzi, to jak to było opisane, elfy miały mało dzieci. Jeśli jakieś ginęły, to przyrost drastycznie malał. A, jak wiadomo, zanim zawarto tam przymierze ze smokami, smoki je zdziesiątkowały. Jeśli chodzi o to, że ludzie ich zdominowali... Cytując Sapkowskiego "Nawet dobry szermierz dupa, kiedy wrogów kupa" Patrząc na długowieczność elfów i porównując do długości życia ludzi, ludzie rozmnażają się jak króliki i raczej wszystko starają się zrobić w ciągu swojego życia, gdzie elfy tracą trochę więcej czasu na rozmyślania, bo mają na to czas. Jeśli chodzi o magię, którą dysponowały elfy, jest wprowadzone ważne ograniczenie, związane z jej używaniem. zrobisz tylko to, co dasz radę zobić ręcznie, z kilkoma wyjątkami (np. nie umiem zrobić z wody szafiru ), jednak elfy mimo iż silniejsze też się męczyły, np. przywołując prawdziwą postać przedmiotów.

WNIOSKI
Wystarczyło kilka pokoleń, aby ludzie zdominowali elfy.

Cóż. Gdyby szło tylko o zdominowanie elfów przez ludzi (jako gatunku), byłabym w stanie zrozumieć. W kilka pokoleń, jak napisałeś, jest to możliwe. Ale owe elfy zostały pokonane przez kilku (nie pamiętam już dokładnie ilu) uczniaków, których wariat zebrał wokół siebie. To nie była zorganizowana wojna "na wyniszczenie" wywołana przez gatunek ludzki. To był bunt nastolatka, który nie dostał nowego zwierzaczka i który położył na kolana cały zakon. Zakon, który w samej swojej istocie miał być zakonem militarnym. Bo przecież jeźdźcy mieli bronić świata. Więc skoro zostali skopani przez dzieciaków to jak oni go bronili? Wyrażając zaniepokojenie?
Zasadę magii pamiętam Tylko z tego co mi się roi w głowie, to elfy ogólnie były fizycznie silniejsze i sprawniejsze od ludzi. Zresztą sam Eragon dostał +10 do zajebistości po tym jak go zmienili w "pół elfa". I tu mi się rodzi pytanie - skoro Galbatorix miał przed sobą całe społeczeństwo elfów (istot silniejszych, starszych i dużo bardziej doświadczonych), to jakim cudem udało mu się położyć zakon? Mało, że sam zakon. Cały świat! I tym światem trząść przez kilkadziesiąt lat. Tak na chłopski rozum to całe społeczeństwo elfickie powinno wziąć tyłek w troki i smarkaczy (na czele z Galbatorixem) usadzić. Tym czasem oni (elfy xD) schowali się w lesie i mieli nadzieję, że gdzieś, kiedyś pojawi się jakiś mityczny bohater i ich uratuje. A już na żart tego milenium zakrawa fakt, że elfy postanowiły się postawić, bo im armia Szalonego Króla zaczęła wycinać las! Oczywiście jest to pewne uproszczenie, ale na dobrą sprawę mogli podnieść głowy dużo wcześniej. Tym czasem czekali, czekali i czekaaaali, aż w końcu Vardeni dali sygnał "hurra!". Ale zanim elfy do Vardenów dołączyły, przyglądały się tylko biernie (bo stuningowania Eragona nie liczę). Do czasu aż im ludzie wycieli parę choinek...

Co do Nasudy i Saphiry. Może faktycznie one nie są dobre - pamiętam tylko, że mi się w miarę podobały, ale czytałam ten chłam już lata temu i gówniarzem jeszcze zupełnym byłam. Zresztą osadzenie tych postaci w kręgu "bohaterów" z rodzaju Eragona czy Rorana też swoje zrobiło. To były tak nędzne postaci, że może prawem kontrastu dziewczyny bardziej mi się podobały. Zresztą przypomniałam sobie jeszcze o Angeli i tym dziwnym fioletowookim dziecku. Angelę zapamiętałam raczej dobrze, natomiast dziewczynka utkwiła mi w pamięci jako "ta straszna, zła i niedobra", która oczywiście cierpiała męki niezasłużone. Jak już pisałam - odnoszę wrażenie, że absolutnie KAŻDY w tej serii musiał cierpieć, bo inaczej się nie liczy...

Jeśli idzie o fenomen Paoliniego, to wydaje mi się, ze to bardziej kwestia tej reklamy, którą mu zrobiono niż jego młodego wieku. Zasadniczo wielu jest młodych autorów, o których nikt nigdy nie słyszał i już pewnie nie usłyszy. Ale nie każdemu robią taki PR łącznie z nakręceniem filmu, jak temu pisarczykowi z Bożej łaski...

Szifer napisał:

Cytuję:
Bo wcześniej powiedział jej swoje prawdziwe imię. Było w nim zawarte to co czuje do niej, do Saphiry, to co przeszedł, etc, etc. A imię jego brzmiało Pizda.

To zdanie mnie zabiło xD Podsumowanie Eragona w jednym słowie - masz talent xD
Ale masz rację - Paolini stworzył świat płaski i tak przerażająco nielogiczny, że wyrywa dziury w czasoprzestrzeni. Miał chłopczyna zarys historii w głowie i dopasował sobie do niej świat. Jeden mały problem - świat zwykle nie ma zamiaru się dopasowywać, więc trzeba się trochę nagłowić nad tym, żeby miało to wszystko ręce i nogi. Paolini postanowił tą cześć z głowieniem sobie odpuścić. I tym sposobem mamy "złych", którzy są biedni i zasługujący na współczucie, "bohaterów", których nieustannie trzeba ratować (kto ich ratuje to inna historia. Bo jak Nadzieja Świata ma problem, to nagle się okazuje, że wszyscy są killerami. Ale żeby te killerskie umiejętności ujawnić ZANIM dojdzie do rzezi i upadku cywilizacji, to już nie bardzo...), oraz "dobrych", którzy najwięcej dobrego robią jak nic nie robią.
A dlaczego Aryję opuścił?A raczej ona mu na to pozwoliła - ja miałam wrażenie, że ona po prostu go nie kochała. Natomiast fakt, że po wygranej wojnie rzucił wszystko w pizdu i poszedł odkrywać, ze Ziemia jest okrągła mnie przerasta. Ciekawam tylko, kto w takim razie szkolił następnych jeźdźców (i smoki) skoro Oromis w końcu zakończył cierpiętniczy żywot, jego smok robił za breloczek u siodła Eragona, a sam Eragon postanowił pojechać zwiedzać świat...

Arvaamaton napisał:

A mnie zastanawia jedno, tak trochę odbiegając od tematu (bo Eragona za bardzo nie pamiętam, szczerze mówiąc).
Dlaczego wszędzie ZAWSZE elfy ukazywane są jako cierpiąca, melancholijna i WYMIERAJĄCA rasa? Wszędzie! Może ktoś mi wytłumaczyć ten fenomen? :>

Prawdę powiedziawszy nie mam pojęcia. To chyba przez Tolkiena i te jego tajemnicze, wyalienowane efliątka... Chociaż spotkałam się z jedną książką, gdzie elfy były normalnie funkcjonującą rasą - znaczy w miarę normalnie. Ale książka jest tak słaba, że nawet nie warto wspominać...

Z czystej ciekawości - liczyłeś to? Czy to tylko tak hipotetycznie? ;P

Co do elfów. Bibliotek rzecz przydatna, ale wszystkiego w książce nie wytłumaczysz. No jeszcze jeźdźcowi może. Ale smokowi? Jak przekazać te wszystkie informacje o prądach powietrznych, różnicach w temperaturze, manewrach itd? A jak trenować walkę? Dwóch laików lata, a gościu z dołu ich instruuje? Czy może wszyscy się na raz uczą - i uczniowie i nauczyciel, który nigdy na smoku nie walczył?

Ostatnio edytowany przez Alogna (2015-02-20 20:12:17)