Zawodowi żołnierze grupują się w tak zwane kompanie, często opatrywane przydomkiem „wolne” (jako że nie są na stałe przypisane żadnemu panu). W ich skład kompanii łucznicy, kusznicy, pikinierzy, konni – mnóstwo świetnie wyekwipowanego i bitnego wojska, każącego sobie słono płacić. Kompaniami dowodzą kapitanowie, wspomagani przez oficerów oraz licznych urzędników, takich jak sekretarze, kapelani czy sędziowie.
Władcy zwykle wynajmują te oddziały na czas wojny – i ze względu na wiążące się z tym olbrzymie koszta, starają się zakończyć ją jak najszybciej, dążąc do rozstrzygającej bitwy.
Bywają jednak tacy, którzy opłacają najemników także w czas pokoju (choć wtedy niższym żołdem), czyniąc z nich swoją stałą armię. Czasem nawet tworzą własne gwardie, dobierając sobie najlepszych wojowników, którym regularnie płacą żołd, uzupełniając straty nowymi zaciągami lub poborem.



Przykładowy żołnierz-najemnik (człowiek)

Cechy
Ko: 2    Po: 2     Si: 4     Zm: 2    Zr: 3     Zw: 2
In: 2     Og: 1    Wo: 2

Umiejętności
Strzelanie 2
Języki (wspólny)2  *
Nasłuchiwanie 1 *
Rzucanie 1 *
Skradanie 2 *
Spostrzegawczość 1  *
Unik 2 *
Walka bronią 3 *
Walka wręcz 2 *
Wiedza (rodzinna okolica) 2 *
Wigor 1 *
Wspinaczka 1 *

(Do tego wybrać sobie możesz jeszcze 6 umiejętności (Inx3). Te co już są wymienione wyżej muszą zostać, bo są wrodzone.
Do dodatkowych polecałbym szczególnie przyjrzzeć się tym:
Akrobatyka
Czytanie i pisanie (ogólnie najemnikom zbędne, ale nasza drużyna wszakże będzie intelektualna )
Dowodzenie (Og) (jeśli chcesz objąć dowodzenie naszej drużyny)
Jeździectwo (Zw) (jeździć na koniu zawsze warto potrafić)
Polowanie (Zm)
Przetrwanie (In) (ważna umiejętność)
Rzemiosło (różne) (specjalizacja: kowalstwo, płatnerstwo albo wyrób broni)
Tropienie (Zm)
Wiedza (In) (specjalizacja: rozpoznanie oręża, heraldyka, historia, legendy, mitologia, potwory, wojskowość albo zwierzęta)
Zimna krew (Wo) (żeby z piskiem nie uciekać na widok węża )

* Oznacza umiejętność otrzymaną dzięki rasie.

Broń

Topór dwuręczny (10+2xSi obrażeń)
kord (3+2xSi)

Punkty Walki
14

Zbroja
Przeszywanica (1)

Manewry
Blok (0)
cios pięścią (0)
kopnięcie (0)
Cięcie/pchnięcie (0)
finta (2)
riposta (1)

Żywotność
26 (7/14/20/26)


Organizacja wojska opiera się zwykle na systemie dziesiętnym. Najmniejszą jednostką jest dziesiątka, dowodzona przez dziesiętnika (licząca zwykle od 5 do 15 osób); dziesięć dziesiątek to setka pod wodzą setnika; tysiącem dowodzi tysięcznik. Czasem zdarzają się też pięćdziesiętnicy.


Stałe na wpół wojskowe oddziały utrzymuje się w miastach i na pograniczach. Rekrutowane są zazwyczaj z okolicznych mieszkańców w praktyce nie są to formacje w pełni wojskowe, bardziej służą utrzymaniu porządku, lokalnej samoobronie oraz pobieraniu myt. Ich utrzymanie powierza się tym, którzy mieszkają w pobliżu garnizonu.
Jak wspomniano wyżej, prowadząc wojnę, dąży się przede wszystkim do walnej bitwy i szybkiego rozstrzygnięcia. Podczas samej bitwy usiłuje się zaś zepchnąć wroga z pola i zmusić do ucieczki. Kwestia jego fizycznego wyeliminowania jest zazwyczaj drugorzędna – jednakowoż, gdy zdarzy się okazja, wyrzyna się nieprzyjaciela do nogi, szczególnie plebejuszy. Za rycerzy i bogatych mieszczan można dostać wysoki okup, tych więc zazwyczaj się oszczędza.
W bitwach decydującą rolę odgrywa przełamujące uderzenie jazdy. Coraz ważniejsza staje się jednak piechota. Ostrzał łuczniczy i kusznicy może zdziesiątkować szarżujący oddział, bowiem słane przezeń pociski przebijają nawet metalowe zbroje. Las długich pik, halabard i innego żelastwa skutecznie zatrzymuje impet konnicy, a wyrzuconych z siodeł rycerzy bez trudu są w stanie dobić lekkozbrojni z długimi nożami.