Ja osobiście darzę wielką sympatią Yennefer W głównej mierze dlatego, że po części mam dość podobny charakter do niej... Oprócz tego kolejną żeńską postacią, którą lubię jest Mistle. Z kolei z męskich...tu juz będzie trudniej. Na pewno Yarpen i jego kompania, a także wspomniany wcześniej przez Amrasa Bonhart.

Znienawidzony bohater...Vilgefortz. I to chyba w każdym calu - są bohaterowie źli i fascynujący, są i znienawidzeni Np Morgoth - zły, ale ja go baardzo lubię, moja ulubiona postać ze Śródziemia. Tutaj natomiast z Vilgefortzem inna sprawa. On dla mnie zwyczajnie nie ma czegoś, co mógłbym lubić. Zwykle mógłby imponować upór w dążeniu do celu, rozmach, z jakim planuje się intrygi... a on nie ma nic takiego dla mnie. Zawsze mnie skręca od środka gdy czytam o tym magiku

Nie wiem co chcecie od Fil też fajna, wyrazista postać...chociaż macie rację, jej lubić się szzcególnie nie da, patrząc, jak autor nam ją przedstawił. Jednak wiedząc czym się kieruje możemy ją zrozumieć, a wtedy niechęć nieco maleje... Dijkstra był bardzo fajną postacią wiecie skąd się wzięło podobno jego miano?

Arvaamaton napisał:

Tak samo jak nigdy nie lubiłam Harry'ego Pottera jako postaci

Mnie również często nużą postacie główne. Są zbyt schematyczne(jasne, to nie reguła). Np. Geralt, niby fajny chłop, ale bez żadnego krzyku i z czasem staje się przewidywalny. W 'Pani Jeziora' pożegnałam go bez emocji.

Cóż, Geralt to postać na osobny temat
AS podobno zaczerpnął inspirację widząc rano, jak przed jego domem stoi ciężarówka z napisem "Dijkstra" Nie wiem na ile to prawda, ale info to znajduje się na oficjalnej stronie autora, więc raczej prawdziwa... Ciekawy pomysł, no nie? Ale to tak tylko na marginesie
Ja również lubiłem Milvę. Taka swoja dziewucha ze wsi, bardzo ją lubiłem i mocno przeżyłem jej śmierć. Nawet mi się niemal łza w oku zakręciła przy jej wspomnieniach polowań z tatkiem... Ech...
No i Emiel Regis, wampir-erudyta, postać kompletna

A u mnie Angolueme była z tyłu, nawet mocno Miała kilka ciekawych zdań w sadze, ale ogólnie mnie nie porwała, niczego ciekawego nie wprowadziła do mojego życia xD  No i  Szczury. Ogólnie jakoś tak za całą bandą nie przepadałem...co prawda niejaki wstrząsem były wydarzenia w Zazdrości, ale było to spowodowane narracją, a nie moimi osobistymi odczuciami, po paru dniach się jakoś z tymi oswoiłem i przeszedłem obojętnie. Brakowało mi tam chyba wyraźniejszej postaci, może lepszego opisu i większego znaczenia... sam nie wiem

Cóż, przykro było chyba każdemu z nas, przy każdym z wiedźmińskiej drużyny, i nie tylko zresztą...Ale cóż począć, symboliczne ukazanie złego świata