- A gdyby tak - wtrącił się niespodziewanie i śmiało Dearien - trochę pokombinować? Jeśli zyskamy ten miecz pół darmo, to każdy nadęty rycerz zakonny z dostępem do skarbca rzuci się na taki towar. Możemy go opchnąć nawet za 1700 koron. - popatrzył po twarzach towarzyszy, ale jedyne co odczytał to spojrzenie maciory broniącej prosiąt, które strzelało z oczu Sigiona. - A następnie - kontynuował już z mniejszą pewnością siebie - moglibyśmy kupić resztę potrzebnej broni, a problem braku miecza rozwiązalibyśmy w sposób średnio uczciwy. To znaczy... moglibyśmy taki oręż ukraść... bo w pobliżu, to znaczy w porcie novigradzkim jest magazyn... i tam mają takie... tego rodzaju przedmioty. - starał się utrzymać impet wypowiedzi, ale mordercze spojrzenie najemnika kompletnie zbiło go z tropu. Zwrócił swój wzrok na Amrasa i oczekiwał cienia aprobaty.

- Czysty zysk - podsumowała wypowiedź elfa. - Mam na myśli miecz, który dostaniemy praktycznie za nic.
Brian ma córkę? Ah tak, faktycznie, to rozpieszczone dziecko, które miało wszystko to, czego jej nie było dane zaznać. Kiedy Reva była mała, bardzo zazdrościła Vanessie.
- Jednak musimy liczyć się z tym, że cel może nie być sam. Prawdopodobnie będzie miał kompanię. To nawet i lepisj. Sześć osób na jedną...za bardzo nierówna walka, żadnej satysfakcji z wygranej. Co do sprzedarzy srebrnego miecza... - urwała na chwilę - Moim zdaniem nie jest to dobry pomysł. - Ściszyła głos. - Kradzież innego, zależy kiedy. Wszyscy wiedzą, że Brian robi najlepsze ostrza, po co więc zamieniać najlepszy miecz na jakiś niewiadomego pochodzenia? Natomiast jeśli chcielibyśmy sprzedać ten kradziony miecz...no, to całkiem odwraca sytuację. Moglibyśmy również zachować oba dla siebie...jeśli w ogóle się zdecydujemy na...hm...przywłaszczenie sobie mienia publicznego. Duże ryzyko - uśmiechnęła się przebiegle - ale warta tego nagroda. Od razu mówię, że na samo wyniesienie miecza się nie piszę. Owszem, zdarzało mi się kiedyś kraść, ale co innego zwinąć coś z mało strzeżonego miecza, a nie wynieść z magazynu, wkoło którego przemieszcza się codziennie bardzo dużo ludzi. Wyniesienie srebrnego miecza jest ponad moje siły. Ah, i mam jeszcze pytanie. Ktoś się zastanawiał, skąd my wytrzaśniemy srebro albo pieniądze na kupienie go? - powiodła wzrokiem po kompanach. - I czy wam nie wydaje się również, że jest w tym ukryty jakiś haczyk? Bo moim zdaniem 1000 novigardzkich koron za zabicie byle zbója to dość dużo, żeby nie powiedzieć, że znacznie za dużo.

- Zanim pójdziesz, mogę się wtrącić? - Elf potakująco skinął głową - Macie rację co do tego, że 1000 koron to za duzo za jednego oprycha... Jednak powinniście jeszcze poważnie zastanowić się nad kradzieżą. To może powaznie nadwerężyć nasze zaufanie. Mam za to inny pomysł. Powinniśmy zasięgnąć języka. Jesli ten koleś, to rzeczywiście jakaś szycha, to na pewno jest znany. Jesli zostaniemy przez jakiś czas w mieście i  zapoznamy się z jego topografią, oraz z naszym celem, będziemy w stanie urządzić zasadzkę. Powinniśmy sie tu rozejrzeć. dodatkowo, może pry nim kręcić się trochę ludzi. Jesli będziemy mieli szczeście, to część z nich jest poszukiwana i wyznaczone są nagrody. Zarobimy bez kradzieży. A jesli chodzi o sprzedaż. Zabierzemy to co cel i jego towarzysze będą mieli przy sobie. Osobiście myslałem o kupnie miecza, ale skoro nadaża się okazja, może zdobędziemy takowe za darmo, a może i na nich zarobimy. Jeśli zadanie okaże się trudniejsze niż początkowo mówił karczmarz, może wpłynac na niego, żeby zniżył nam ceny swoich usług. Pieniądze będziemy mieli za głowy i sprzęt szajki... - Wszyscy towarzysze patrzyli na Sigiona. Ten co prawda nigdy jeszcze nie pracował w grupie, ale wymieniał się opowieściami z różnymi innymi najemnikami. Chodziło mu już po głowie kilka myśli. Czekał tylko, żeby wprawić wszystko w ruch. - Jeśli nie uda się pomysł z zasadzką, możemy spróbować też konfrontacji... Jednak to powinniśmy zostawić na ostateczność. W końcu równie dobrze to może być pierwszy lepszy złodziej, jednak mam o tym takie same zdanie jak i wy. Mam już kilka planów, ale najpierw powinieneś pogadać z kowalem. - Sigion oparł się o oparcie krzesła. Myślał co można zrobić i jakie to będzie miało konsekwencje. Słyszał już o takim, którego okrzyknięto "Rzeźnikiem z Blaviken"... No i miał jeszcze jeden mniejszy problem. Musiał jak anjszybciej sprzedać głowę ghula.

Helyas wzruszył ramionami ale uważał że elfdziała o wiele zbyt pochopnie. Następnie spojrzał w stronę barda grającego na lutni.
- Żałosne.- pomyślał po czym odłożył na stół pustą już butelkę. Obcy grajek chyba zauważył jego brak uznania, bo spojrzał na niego krzywo, na co ten odpowiedział mu tylko pewnym gestem dłoni.
- Może jednak ten kowal mógłby nam coś powiedzieć więcej, nie uważacie?- zapytał.

Wysłuchawszy rozważań za i przeciw jego inicjatywie, Dearien stwierdził, że jego umiejętności póki co na nic się zdadzą. Kiedy wybiegł myślami wprzód zorientował się z lekkim niepokojem, że mógłby się przysłużyć czym innym niż łuk tylko wtedy, jeśli ów jednorożec byłby zamknięty w magazynie, bądź pływałby beztrosko wśród skalistych wysepek przybrzeżnych archipelagów. Istniały jeszcze znajomości, jednak pirat wątpił, żeby któryś ze znanych mu kupców, złodziei czy kapitanów byłby w stanie załatwić dla niego stworzenie, które spora część ludzi uważała za mityczne. Ale był jeszcze czarny rynek:
- Ten jednorożec musi być koniecznie upolowany przez nas? - wypalił w chwili, kiedy odezwała się jakaś nieznana mu kobieta.
-Jeśli tak, to świetnie, bo ja tych informacji nie mam. Ale znam z lekka okolice i mógłbym wam pomóc nie wpakować się w większe bagno, niż to w które się wgramoliliście. Ba, za niewielkie 250 zasranych koron!
Dearien porzucił swe rozważania i założywszy nogę na nogę skierował spojrzenie zarozumiałego inteligenta na nowa postać.

Zerknęła po kolei na każdego z dziwaków. Jednak nie są tacy idioci. Sądziła, że może zdążyli się już nasłuchać bestiach o bestiach spod lasu i już mają w gaciach pełno. Skarciła się za to, że nie zauważyła elfa w drużynie. Elfy to nie są naiwne stworzenia. Ale cholera trzeba jej łuku. Najlepiej cis-zaraz, na cis jej nie stać.
-Spaliłabym... 200 koron i wszystko co wiem o okolicznych zbójach powiem! Tracicie okazję panowie tułacze i pani tułaczko. Elfa słuchać nie warto, elf troszczy się o własną rzyć jeno. A tu wilkołaki i inne łaki nie takich wojów zjadały!- wydawało jej się, że drużyna niechętnie przyjmie obelgi na elfa, wiec postanowiła straszyć wilkołakiem. Nie raz to się sprawdziło. Przy chłopach migrujących, ale jednak.
Jeszcze raz obejrzała sobie podróżnych przez dziury pod oczodołami niedźwiedzia i po ich chłodnych zorientowała się, że opuścił już ją nimb tajemniczości. Dopadło ją zażenowanie.
-50 koron- i powiem o tutejszych zbójach wszystko co wiem- mruknęła mało przekonująco- Tylko zasrane pięćdziesiąt żałujecie żebrakowi?-dodała i chciała plunąć na ziemię, lecz zapominając o niedźwiedziu plunęła sobie w nos.


Amras x
Sigion
Yevereth
Helyas
Dearien
Dralann x
Almáriel
Garvey

Czarodziejka postanowiła nic nie mówić. Informacje są przydatne, a 50 koron to niewygórowana cena...chociaż w zasadzie zależy za jakie.
- Nie masz zamiaru pokazać mu co to jest muzyka? - zwróciła się z uśmiechem do Helyasa. - Tego, co on usiłuje grać normalnie słuchać nie idzie...