Szifer, ja nie miałem bełtów od tej kuszy... Dobra, załóżmy, że miałem.

Bard nawet nie zaprotestował, kiedy najemnik zabrał kuszę razem z kilkoma bełtami. Teraz mu zależało na dwóch rzeczach. Pierwsza- załatać czymś ranę na brzuchu, druga- żeby herszt nie obryzgał krwią butów. Zobaczył jak Amras wygrywa.
- Uważaj na jego buty!- krzyknął już lekko uspokojony po czym zabandażował bandażem z ekwipunku, mniejsze rany. (draśnięcie, i lekka w miejscu miednicy). Zszedł z konia i wyprostował się jak tyko mógł. Elf nie potrzebował pomocy. Teraz zostaje tylko czekać aż herszt padnie bez ruchu a kusza wróci do niego. No i ta pieprzona rana... "Długo?!" pomyślał lekko podirytowany czającą się drużyną, kiedy wróg jest tylko jeden.

Amras podniósł się z ziemi w chwili, gdy bełt trafił w ramię Roegnara. Obaj byli już poważnie ranni i na skraju wytrzymania. Nabrał garść ziemi i innych fragmentów lasu, po czym rzucił tym w oczy przeciwnika, oślepiając go. Uzyskany czas przeznaczył na dobycie sztyletu ukrytego w cholewie buta. Kopnął potężnie herszta bandy w piszczel, poprawił uderzeniem łokcia w kark gdy tamten się z bólu schylił. Kolejny cios, kolanem w brzucho, obalił go na kolana (łącznie jakieś 11-5). Skrajnie wyczerpany Roegnar nie był w stanie utrzymać się w tej pozycji, padając na twarz w błoto. Elf przyklęknął mu na plecach, zadzierając wolną ręką głowę do góry. Prawą, w której dzierżył sztylet, przyłożył do gardła. Czekał na jakieś słowa tego. Ten jednak tylko zacharczał i splunął krwią przed siebie. Nie korzył się przed swoim oprawcą. Nie błagał o litość.
A Amras mu jej nie okazał. (poderżnięte gardło jak prosiakowi, skutku opisywać chyba nie trzeba).


Amras x
Sigion  x
Yevereth x
Helyas  x
Dearien  x
Dralann x

Dralann wyszła zza drzewa i zwróciła się do Sigiona.
- A po co cali, skoro płacą wam za głowę?
Nie wiedziała czy ktoś z tych ludzi, zorientował się jej obecnością w walce. Ukatrupiła sporą część, a w dodatku bolała ją dupa, więc jednak coś się jej należało.
-Zabiłam czterech, łaskawie wezmę za dwóch. Prawdziwi z was szczęściarze.
Wzięła się pod boki i wyszczerzyła kląć sobie w głowie.

Amras otarł krew z policzka. Dysząc ciężko, podniósł się z klęczek. Helyas zdążył już okraść z obuwia Roegnara - zwiększył tym samym niechęć do swojej osoby elfa. Chociaż w zasadzie, było mu wszystko jedno. Trupowi na nic buty.
Przyciskając rękę do rany, lustrował obóz. Przy namiocie herszta stały trzy beczki i worek z niewiadomą zawartością. Sztyletem podważył wieko pierwszej z nich - w środku były solone śledzie. W następnej podgniłe jabłka. W trzeciej, jak się okazało - miód pitny. Uśmiechnął się gorzko - przynajmniej z tego będzie pożytek.
Kopnął worek. Brzdęk metalu. Z ciekawością rozwiązał - w środku, w słabym świetle ognia, połyskiwała drogocenna zastawa stołowa. Talerze, tace, sztućce - wszystkie wykonane ze srebra. No tak, byle czego złodzieje by nie brali. Zarzucił sobie wór na ramię i ruszył w kierunku układającego na kocach oręż Sigiona. Rzucił mu do stóp zdobycz, dbający, by cała drużyna widziała, co się dzieje.
- No, to kwestię srebra chyba mamy już z głowy - rzekł wymownie.
Utkwił wzrok na krzątającym się po pobojowisku Helyasie. Nie przepadał za nim, ale musiał przyznać, że ten potrafi sobie pomóc. Nie mógł odgadnąć tylko, po co zbiera te wszystkie śmieci. Sam nigdy by się nie posunął do włożenia na siebie ubrań tych ohydnych Dh'oine. Jemu widocznie było wszystko jedno.
- No, z głowami może być niejaki problem. Może zwiążemy dwa konie, a między nimi rozłożymy koc, na którym położymy wszystkie głowy. Te z kolei przykryjemy kolejnym, by się nie rzucały od razu w oczy - rzucił propozycję elf.
- A co do miecza - zwrócił się bezpośrednio do Sigiona. - Jest twój.

Rozzłociła ją ich ignorancja. Demonstracyjnie odwróciła się i zaczęła przeszukiwać każdego z zabitych. U jednego w mieszku znalazła pięć koron, u innego sztylet. Stary już i byle jaki, ale mały i poręczny. Pobawiła się nim trochę, rysując niedźwiedzie lica na policzku zbója. Niezbyt zgrabnie, ponadto gdy mocniej nacisnęła krew wylewała się na resztę rysunku. Wytarła ją rękawem martwego zbója po czym stanęła nad nim, biorąc się pod boki, jak artysta przyglądała się wykonanemu dziełu.
Odwróciła się po czym zwróciła do drużyny:
-Na razie pójdę z wami. Coście mi winni, nie?


nie - dop. Amras

Dearien przyjął prezent od Helyasa nie odrywając wzroku od swoich papierów i jedynie przez grzeczność skinął głową. Kiedy spojrzał na wzmiankę o "okrencie" na podsuniętym mu kawałku papieru, obruszył się nieco, jednak nadal uważał, by się nie zdradzić. Do tej pory tylko Amras wiedział o jego nieszczęśliwym jachcie.
- Gdzie to znalazłeś?
- W rzeczach tego barda. Tam leży trup.
- Mhm.. - Dearien zabrał się za lustrowanie tekstu bandyckiej kroniki. Dane sprzed miesiąca - (zgwałcone kobiety, zrabowane farmy, napadnięci drobni kupcy. Norma.) 1,5 tygodnia wcześniej - "Złupienie opuszczonego dworku i zdobycie srebrnej zastawy. Ucieczka do lasu za wioską. 'Robi się zbyt niebezpiecznie na ciągłe eskapady. Zostanę tutaj, przy Vanessie - Roengar' [kilka pomniejszych kradzieży] 4 dni temu - Dołączył do nas Ciredan. Wpisowe - 70 koron. 'Ten sukinsyn i wesołek ma potencjał. Może się przydać. Wspominał coś o transporcie "sekretnego towaru" z dalekiego południa do Pont Vanis. Będą płynęli blisko wybrzeża koło Novigradu za 2 tygodnie. - Roengar'. [świeży wpis] ' Ta suka Valdiana robiła się ostatnio bardzo bezczelna. Wysłałem ją do lasu z kilkoma chłopakami, by się zabawili, a potem ją zamordowali. I dobrze - Roengar'"

A więc tu są pieniądze zrabowane z Novicame! Dearien pomyślał, że jakoś je odzyska, po czym podniósł głowę i zakrzyknął do zgromadzonych:
- Słuchajcie! - zatrzymał wzrok na worku ze srebrem, bo wcześniej go nie widział. Uśmiechnął się do siebie i kontynuował - Mam tu coś ciekawego.
I przeczytał im zbójeckie notatki.

Czarodziejka ocknęła się, z ulgą stwierdzając, że koń nawet nie ruszył się z miejsca. Zauważyła, że wszyscy już zagrabili najlepszą część łupu. Podeszła do koni i zaczęła grzebać w jukach. Nie znalazła zbyt dużo pieniędzy (42 denary), talię kart i zestaw kości do gry, kilka bandaży, linę, zapasowe męskie ubranie, garść jakichś ziół, mocno przetarty pas i złamany sztylet. Związała resztę koni za uzdy i zabrała je ze sobą.
Zna się ktoś tu na medycynie? - zapytał głośno Helyas.
- Ja, ale tylko trochę. Medycyna nigdy nie była moją mocną stroną.
Podeszła bliżej środka polany,wlokąc za sobą zwierzęta,
- No co? - burknęła na widok zdziwoinych min towarzyszy. - Chyba nie macie zamiaru ich tu tak zostawić, nie? Przydadzą się. Do juków po głowie, potem sprzedamy, jak nikt nie będzie chciał, to w armii na pewno je wezmą.


Amras x
Sigion
Yevereth x
Helyas x
Dearien x
Dralann

-Kurwa pierdolona ich mać- rzuciła do siebie i spochmurniała, zastanawiając się czy elf właściwie ma swoją pierdolona mać. Potem pomyślała o swoim psie. Swoim biednym psie, który zostanie sam przez jakiś czas. Mogła go chociaż podrzucić leśnikowi. W sumie nie lubiła leśnika, ale Fermionowi było to obojętne.
Myślała też, że Fermion umie polować i poradzi sobie, a jak będzie mu źle, to sam znajdzie leśnika.
Myślała, że może go wziąć i dokonywać zemst tylko z nim przy boku.
Myślała, że wyglądałaby śmiertelnie poważnie idąc wśród ludzi z poderzniętymi łbami na ramieniu i źdźbłem trawy w ustach.
Myślała też, że w końcu ktoś by się uczepił i stracił ją w jakiś mało atrakcyjny sposób.
Myślała też o tym, że zgłodniała od tego myślenia i że zjadłaby dzika.
- Kurwa pierdolona moja mać- dodała sobie i poczłapała sztywno w strony grupy. Sztywno, bo bolał ja tyłek.