- Właściwie, czemu nie. Tylko nie mam konia, z pieniędzmi na nowego też będzie problem. I nie myślcie sobie, że skoro jestem kobietą, to nie potrafię o siebie zadbać - ostrzegła Yevereth.
- Czarodziejki potrafią o siebie zadbać - powiedział głośno Garvey, mrużąc oczy. Drużyna ma sobie ufać, więc wolał ostrzec ich przed ewentualnym niebezpieczeństwem. Długo patrzył na dziewczynę.
    Po chwili odezwał się ich jeniec. Mag spojrzał na niego, lecz nadal starał się uważać na czarodziejkę; nie wiadomo do czego była zdolna. Na razie nie wyglądała na kogoś, kto chce im zrobić krzywdę, więc nie przejął się nią zbytnio.
- Dlaczego nas śledziłeś? I o jakież to rachunki ci chodzi? - wyrwał go z rozmyśleń głos Sigiona. Również był ciekaw odpowiedzi na te pytania, więc wpatrywał się w mężczyznę wyczekująco.

Sigion
Amras
Dearien
Helyas
Garvey
Yevereth
(Almáriel)

Nie. - odrzekł króciutko, po czym podszedł do kałuży na środku drogi i upił z niej spory łyk. - Teraz lepiej. - potrząsnął włosami i odgarnął grzywkę do tyłu. - Jestem Criesangler i przybywam tu, aby wyrównać rachunki. - zwrócił się tymi słowami Dearien wprost do elfa, jakby oczekiwał od niego, że wszystko zrozumie. Amras odpowiedział nieprzeniknionym wzrokiem. Czego mógł od niego oczekiwać ten człowiek? Zastanawiał się w myślach.
Po chwili wstrząs. Ta młoda dama, niepozorna kobieta, jest czarodziejką! Amras nigdy nie ufał magom. Już miał niewielkie problemy z zaakceptowaniem Garveya, a tu jeszcze jedna osoba parająca się tym. Trudno, stało się, nie wypada już odmówić wspólnej podróży. Na szlaku nie odmawia się pomocy.* Elfa trapiła jeszcze sprawa rachunków mężczyzny. Sprawiał wrażenie, jakby czegoś od Amrasa oczekiwał...jednak ten nijak nie wiedział w czym może leżeć sprawa.

- Mam znacznie potężniejszą broń, której istoty nie pojmie żaden tępy siepacz. - Dearien spojrzał na Sigiona całkiem poważnie, a potem z równą powagą powiódł wzrokiem po innych. Napotkawszy kobietę, skłonił lekko głowę, po czym podjął - A teraz pozwólcie, że przedstawię wam propozycję, drodzy towarzysze.
- Jacy "towarzysze" ?! - wyrwał się Sigion, lecz po chwili wskazał Dearienowi gestem, aby mówił dalej.
- Eee, tak... A wiec, postawie sprawę najprościej, jak potrafię: Albo pozwolicie mi przystać do was, albo zginiecie za najbliższym zakrętem. - mówił to, a przynajmniej starał się mówić to tonem osoby, która zna się na rzeczy. W rzeczywistości, nie miał nawet pojęcia gdzie jest najbliższe miasto.

- Zaraz, zaraz - Amras przyjął ton głosu człowieka, który musi podzielić się z resztą ludźmi ważną rzeczą, którą przemyślał długi czas - Jaką potężną broń możesz mieć ukrytą za zakrętem, skoro od wielu godzin byłeś nieprzytomny, nie wiesz z kim i gdzie jesteś? Jesli to jakieś groźne zwierzę, to już znudziło mu się warowanie tam. Jeśli to twoi kamraci, to na pewno by wyszli już dawno szukać cię. Wzięliśmy cię, bądź co bądź, z zaskoczenia, i nie miałeś szans nikogo o niczym poinformować. Co niby może nam zagrażać? Poza tym, idziesz z nami. Jeśli rzeczywiście coś będzie nie tak, zginiesz z nami - elf wzruszył ramionami. - I to my tu dyktujemy warunki. Więc grzeczniej, jeśli łaska. Co to za rachunki?




Tekst Yarpena z "Krwi Elfów"
Sigion
Amras x
Dearien x
Helyas
Garvey
Yevereth
(Almáriel)

- Czarodziejki potrafią o siebie zadbać - powiedział głośno Garvey, mrużąc oczy.
- Owszem - odparła krótko. Nie ufali jej, żaden z nich. Nie miała im tego za złe, ona sama też im nie ufała. Spojrzała na Sigiona i usmiechnęła się lekko, prawie niezauważalnie. Ją też średnio interesowała ta rozmowa, ale w przeciwieństwie do niego starała się nie dawać tego po sobie poznać. Chyba zakończyli omawianie jej tematu i zabrali się za kogoś innego. O wiele bardziej pasował jej taki obrót sprawy.

Sigion x
Amras x
Dearien x
Helyas
Garvey
Yevereth x
(Almáriel)

Ostatnio edytowany przez Arvaamaton (2011-09-05 22:28:26)

Garvey rozejrzał się po grupie. Dziwna ona była, bard, czarodziej, najemnik, elf, a do tego obca czarodziejka i nieznany jeniec. Gdyby ktoś powiedział mu wcześniej co przeżyje, nigdy by w to nie uwierzył. Myślał nad tym, co robić dalej.
- Criesanglerze, wytłumacz nam co to za porachunki i co zamierzasz zrobić. Jesteśmy silną drużyną, nie masz innego wyboru. Opowiedz nam wszystko w spokoju, dopóki nic nam nie zrobisz jesteś bezpieczny - powiedział całkiem uprzejmie do mężczyzny, po czym zwrócił się do czarodziejki - Yevereth, co ty tutaj robisz? Czego szukasz w tych stronach? Również nam o tym powiedz. Pamiętaj, że tobie również nic nie zrobimy, dopóki ty niczego nie zrobisz nam. Jestem magiem z większym stażem niż ty, nie zapominaj o tym - zastrzegł i patrzył to na mężczyznę, to na kobietę.

- Jestem magiem z większym stażem niż ty, nie zapominaj o tym - zastrzegł i patrzył to na mężczyznę, to na kobietę.
- Czy ja wam wyglądam na samobójcę? - Zapytała Yevereth. - Oczywiście, że o tym pamiętam. Nie chcę, żebyście mieli mnie za wroga. W zasadzie to...sama się zastanawiam co ja tutaj robię. Podróżuję, to będzie najtrafniejsze stwierdzenie. Aktualnie bez celu, może po to, żeby znaleźć sobie miejsce w świecie...lub zginąć w jego poszukiwaniu. Nie wiim, co mogłabym wam jeszcze o sobie powiedzieć. Dwanaście lat to szmat czasu, który Aretuza wyjęła mi z życia. A wy? W jakim celu tu przybyliście?
Czarodziejka popatrzyła kolejno na wszystkich obecnych. Jednego była pewna: że jej podróż zapowiada się znacznie ciekawiej, niż mogła przypuszczać.

Sigion
Amras
Dearien x
Helyas
Garvey
Yevereth x
(Almáriel)

Amras patrzył z niepokojem na poczynania człowieka. Rzucił kamieniem i nożem, z jego twarzy można było odczytać zrezygnowanie i coś na wzór bezsilności. Niedobrze, pomyślał elf. Liczył na jego pomoc, a jeśli ten się tak łatwo poddaje... Niedobrze.
- Mamy misję. - zaczął Sigion. Amras z zaciekawieniem spojrzał na niego, słuchając, co ten ma do powiedzenia Dearienowi - O ile tym, którego szukasz nie jest żaden z nas, myślę, że możesz nam towarzyszyć... Oczywiście będziemy mieli cię na oku. - Spojrzał na elfa - Co Ty na to Amras? W końcu pomógł nam z tym ghulem. - Sigion uśmiechnął się.
- Zaraz, zaraz, nie tak szybko. Miałem wrażenie, że ten tutaj miły człowiek sugerował, że to któryś z nas mógł być tym, który własność tę mu odebrał - obnażył zęby w upiornym uśmiechu, ręką powędrowała do pochwy miecza. Z cichym sykiem wyjął miecz. - Nie wiem jak wy, panowie, ale ja mam swój honor. To jak, Dhoine?- z tymi słowami zwrócił się do pirata. - Co zrobimy z tym fantem?


Sigion x
Amras x
Dearien x
Helyas
Garvey
Yevereth x
(Almáriel)

Obserwując sytuację, Garvey postanowił nic nie mówić i nic nie robić, po prostu nie wtrącać się, gdyż Sigion i Amras powiedzieli wszystko, co miałby do powiedzenia. Nie wyciągał broni, lecz był gotów zbić mężczyznę z nóg zaklęciami. Czekał na jego odpowiedź, wciąż wpatrując się w czarodziejkę, jakby pilnując jej. Rozważał użycia czarów wobec niej, lecz prawdopodobnie potrafiła się uchronić przed sondowaniem myśli, więc straciłby tylko czas i energię.

Sigion
Amras
Dearien
Helyas
Garvey
Yevereth
(Almáriel)